دسته‌ها
ورزشی

باارزش‌ترین تیم فعلی لیگ برتر انگلیس؛ یک میلیارد پوند ستاره

رسانه ۷/ شهراد باغستانی؛ فصل جدید لیگ برتر انگلیس هم در حالی شروع شده که مثل همه سالیان اخیر و حتی روزهایی که شیوع کرونا باعث ضرر و زیان بسیاری شده هم بیشترین مخارج را باشگاه‌های این لیگ داشته‌اند. باشگاه‌های بیگ‌سیکس هم پول زیادی را خرج جذب ستاره‌ها کرده‌اند و ارزش بازیکنان تیم‌هایی مثل لیورپول، منچسترسیتی و چلسی هم خیلی بالا رفته. سایت «ترانسفرمارکت» هم ارزش بازیکنان لیگ برتر را برای فصل ۲۰۲۱-۲۰۲۰ به روز کرده و در همین راستا نشریه «سان» تیم منتخبی از باارزش‌ترین بازیکنان این لیگ انتخاب کرده است. تیمی که ۹۳۰ میلیون پوند ارزش دارد و شاید در آینده‌ای نزدیک به یک میلیارد پوند هم برسد.

دروازه
بیشترین پول را برای انتقال یک دروازه‌بان، چلسی داده. آنها ۶۷۱٫۶ میلیون پوند دادند تا کپا آریسابالاگا را جذب کنند اما ترانسفرمارکت اعتقاد ندارد تا این سنگربان اسپانیایی را به‌عنوان باارزش‌ترین دروازه‌بان لیگ برتر انتخاب کند. آلیسون بکر، دروازه‌بان لیورپول بعد از ۲ فصل عالی ارزشمندترین بازیکن لیگ برتر در پست خودش است. او ۶۴ میلیون پوند ارزش دارد. حتی نفر دوم هم کپا نیست و ادرسون بعد از آلیسون قرار گرفته.

دفاع
عملکرد خوب دفاعی لیورپول در فصل گذشته و کسب عنوان بهترین خط دفاعی لیگ برتر منجر به بالا رفتن ارزش بازیکنان این تیم در پست خودشان شده است. از بین ۴ بازیکن خط دفاعی، ۳ بازیکن از لیورپول هستند. ارزش ویرجیل فان‌دایک رهبر هلندی خط دفاعی لیورپول ۷۲ میلیون پوند است. در سمت چپ این خط اندی رابرتسون اسکاتلندی قرار گرفته که ارزشش ۵۷٫۶ میلیون پوند تخمین زده شده. در سمت راست خط دفاعی هم بهترین بازیکن جوان فصل قبل لیگ برتر جای گرفته که پسری اهل بندر لیورپول است. ترنت الکساندر آرنولد ارزشی بالغ بر ۹۹ میلیون پوند دارد و این ارزش بالا به این دلیل است که در ۲۱ سالگی به چنین سطحی رسیده. تنها غیرلیورپولی خط دفاعی آیمریک لاپورت است. مدافع فرانسوی منچسترسیتی ۵۴ میلیون پوند ارزش دارد. هزینه‌ای که سیتی هم برای او پرداخت کرده نزدیک به همین مبلغ بوده. سیتیزن‌ها او را در ازای ۵۷ میلیون پوند خریدند. نکته جالب اینکه هری مگوایر مدافع ۸۰ میلیون پوندی منچستریونایتد که گران‌ترین بازیکن در این پست است با ارزش ۵۰ میلیون پوند به تیم منتخب نمی‌رسد.

هافبک
زوج خط میانی دو بازیکن تیم ملی فرانسه هستند. انگولو کانته هافبک چلسی باارزش‌ترین هافبک چلسی ۷۲ میلیون پوندی است. پل پوگبا هموطنش که در منچستریونایتد توپ می‌زند هم مثل او ۷۲ میلیون پوند ارزش دارد. از اینکه هافبک تهاجمی تیم منتخب باارزش‌ها کوین دبروینه باشد هم تعجب نمی‌کنیم. ستاره بلژیکی منچسترسیتی که ۲۰ پاس‌گل فصل قبل داد و ۱۳ گل زد، ۱۰۸ میلیون پوند ارزش دارد. او در این پست از ستاره‌هایی همچون کای هاورتس از چلسی، برونو فرناندس از منچستریونایتد و دله اَلی از تاتنهام سبقت گرفت. دبروینه در فصلی که گذشت بهترین بازیکن لیگ برتر انگلیس بود.

حمله
سادیو مانه یا محمد صلاح؟ مسئله این است! جالب اینکه سال گذشته ارزش وینگرهای لیورپول یکی بود و امسال هم چنین است. هم صلاح ۱۰۸ میلیون پوند ارزش دارد و هم مانه. به هر حال تصمیم گرفته شد صلاح در تیم منتخب قرار بگیرد و مانه در رقابت با رحیم استرلینگ بیرون ماند. ستاره سیتی که او هم پیش از این لیورپولی بوده ۱۱۵٫۲ میلیون پوند ارزش دارد. در واقع استرلینگ در حال حاضر ارزشمندترین بازیکن لیگ برتر انگلیس به‌شمار می‌رود. بازیکنانی مثل مارکوس رشفورد از منچستریونایتد، برناردو سیلوا از منچسترسیتی و هئونگ مین سون از تاتنهام هم ارزش بالایی دارند اما به تیم منتخب نرسیدند اما در نوک پیکان خط حمله هری کین قرار گرفته. ستاره تاتنهام ارزشمندترین مهاجم هدف در لیگ برتر است. کین در حال حاضر ۱۰۸ میلیون پوند ارزش دارد. روبرتو فیرمینو از لیورپول، تیمو ورنر از چلسی، آنتونی مارسیال از منچستریونایتد و پیرامریک اوبامیانگ پشت‌سر کین قرار گرفتند. اوبامیانگ با وجود درخشش در ماه‌های اخیر تنها ۵۰ میلیون پوند ارزش دارد، چراکه ۳۱ ساله شده است.

منبع خبر: خبر ورزشی

آخرین اخبار ورزشی را در سایت خبری-تحلیلی رسانه ۷ بخوانید.

دسته‌ها
ورزشی

جوایز برترین‌های فصل به ستاره‌های سیتی و لیورپول رسید

به گزارش رسانه ۷، اتحادیه فوتبالیست‌های حرفه‌ای انگلیس (PFA) جوایز بهترین‌های فصل ۲۰۲۰-۲۰۱۹ لیگ برتر را به ستاره‌های منچسترسیتی و لیورپول داد.

بهترین بازیکن فصل کوین دبروینه از منچسترسیتی شد که ۲۰ پاس‌گل و ۱۳ گل در این فصل به ثبت رساند.

بهترین بازیکن جوان فصل هم ترنت الکساندر آرنولد از لیورپول شد که علاوه بر ۱۳ پاس‌گل، ۴ گل هم برای تیمش به ثمر رساند.

جوایز برترین‌های فصل به ستاره‌های سیتی و لیورپول رسید

نکته جالب اینکه همین دو بازیکن جوایز بهترین‌ها به انتخاب سایت رسمی لیگ برتر انگلیس را هم به خودشان اختصاص داده بودند.

برخلاف سال‌های گذشته به دلیل شیوع ویروس کرونا امسال خبری از مراسم برای اهدای جوایز نبود.

منبع خبر: خبر ورزشی

آخرین اخبار ورزشی را در سایت خبری-تحلیلی رسانه ۷ بخوانید.

دسته‌ها
اخبار ورزشی

عکس| واکنش جالب جرارد به انتخاب‌های فیفا

پایگاه خبری – تحلیلی رسانه ۷:

به گزارش رسانه ۷، انتخاب‌های عجیب در مراسم بهترین‌های فیفا تعجب بسیاری را برانگیخته و به‌خصوص به تیم منتخب انتقادهای زیادی شده است.

یکی از آن‌ها استیون جرارد اسطوره لیورپول بود که با انتشار عکس‌هایی از ترنت الکساندر آرنولد و اندی رابرتسون در اینستاگرامش نوشت: ما می‌دانیم، پس مهم نیست.

منظور او این است که می‌دانند این دو بازیکن بهترین‌های جهان در یک سال اخیر بوده‌اند، در نتیجه انتخاب شدن یا نشدن‌شان اهمیتی ندارد.

در خط دفاعی تیم منتخب فیفا سه مدافع میانی انتخاب شده و تنها دفاع کناری مارسلو است که همراه رئال‌مادرید فصلی ناامیدکننده را پشت سر گذاشت.

بیشتر بخوانید: اعتراض به تیم منتخب فیفا به سبک یک خبرنگار

عکس| واکنش جالب جرارد به انتخاب‌های فیفا

منبع خبر: خبر ورزشی

آخرین اخبار ورزشی را در سایت خبری-تحلیلی رسانه ۷ بخوانید.

دسته‌ها
اخبار ورزشی

می‌خواهیم تعداد جام‌های‌مان مردم را سردرگم کند

پایگاه خبری – تحلیلی رسانه ۷:

آرنولد: می‌خواهیم تعداد جام‌های‌مان مردم را سردرگم کندرسانه ۷/ شهراد باغستانی؛ اگر به چند سال اخیر فوتبال اروپا نگاهی بیندازیم و عملکرد یا پیشرفت فوتبالیست‌ها را بررسی کنیم، بی‌شک ترنت الکساندر آرنولد در بالاترین رده‌ها قرار خواهد گرفت. او مسیر پیشرفت را خیلی سریع طی کرد و شاید این را مدیون عشقی باشد که به تیم و حرفه‌اش دارد. مدافعی که در ۲۰ سالگی به جام جهانی رفته و لیگ قهرمانان را فتح کرده، اما هنوز با اشتیاق از کسب جام‌ها صحبت می‌کند. نشریه «دیلی‌میل» مصاحبه‌ای طولانی با ترنت انجام داده که بخش‌هایی از آن را در ادامه می‌خوانید.

جام‌های بی‌شمار با لیورپول
پشت میزی در بالکن محل تمرین لیورپول نشسته و از دور زمین «ملوود» را نگاه می‌کند. نیمه بالایی یک اتوبوس دوطبقه را هم می‌توان از دور دید که از پشت دیوار ملوود می‌گذرد و به سمت مرکز شهر می‌رود. خط دید ترنت الکساندر آرنولد را که دنبال می‌کنیم می‌بینیم به چیزی نگاه می‌کند که انگار وجود ندارد. یک ساختمان آجری در گوشه زمین تمرین وجود داشت که رختکن تیم در دهه‌های ۷۰ و ۸۰ بود و آنجا به بازیکن‌ها قبل از حضور در تمرین چای و نان تست می‌دادند. در پایان فصل هم باب پیزلی و جو فاگان جام‌ها و مدال‌ها را آنجا می‌ریختند و به بازیکن‌ها می‌گفتند که حالا دیگر این عناوین ارزشی ندارد. الکساندر آرنولد را همه به‌عنوان یک لیورپولی اصیل می‌شناسند. او نزدیک به زمین تمرین زندگی می‌کرد. مدت‌ها بعد از اینکه آن ساختمان آجری را خراب کرده بودند. ترنت بالای سطل‌های بزرگ یا ماشین مادرش می‌ایستاد تا نگاهی به تمرینات استیون جرارد یا ژابی آلونسو در ملوود بیندازد. حالا او نمادی از لیورپول جدید است. الکساندر آرنولد که ۲۰ ساله است همین الان ۲ فینال لیگ قهرمانان را تجربه کرده و باز هم شخصیتی دارد که تغییر کند. او در مورد جاه‌طلبی‌های باشگاه با بلوغ بیشتر نسبت به سال‌های قبل صحبت می‌کند و از آنجا که ابراز پشیمانی را ناخوشایند می‌داند، به راحتی می‌توان فهمید که بین او و گذشته باشکوه فقط این رابطه باقی‌مانده که می‌خواهد دوباره برای رسیدن به قلّه تلاش کند. بسیاری فکر می‌کردند بعد از اینکه در مبارزه با سیتی قهرمانی در لیگ برتر را با وجود کسب ۹۷ امتیاز از دست دادند، مثل کشتی تایتانیک غرق خواهند شد، اما شروع لیورپول در فصل جدید فوق العاده بوده است. فصل قبل لیورپول قهرمان لیگ قهرمانان شد که بزرگ‌ترین افتخار فوتبالی محسوب می‌شود و به حرف‌های آرنولد که گوش بدهید می‌فهمید آن‌ها هنوز هم به دنبال چیزی هستند. این باشگاه برای کسب افتخارات جدید، حریص است.

آرنولد: می‌خواهیم تعداد جام‌های‌مان مردم را سردرگم کند

ترنت در این‌باره می‌گوید: «فصل گذشته در لیگ قهرمانان قهرمان شدیم که باورنکردنی بود، اما به این معنا نبود که یک هفته خالص شادی کنیم. ما هنوز راضی نبودیم. این نگرش وجود داشت که بهتر خواهد شد اگر تعداد جام‌ها را دو برابر کنیم. به خودمان گفتیم این چیزی است که این فصل هم باید برایش تلاش کنیم. می‌دانیم توانایی‌اش را داریم. لیگ قهرمانان را بردیم و فقط ۲ امتیاز برای قهرمانی لیگ برتر لازم داشتیم. بنابراین چطور می‌توانیم آن ۲ امتیاز را بگیریم و این فصل قهرمان شویم؟ ما توانستیم قهرمان لیگ قهرمانان شویم، اما این کافی نبود. ما نمی‌خواهیم به‌عنوان تیمی که فقط قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شد به یاد آورده شویم. ما می‌خواهیم تیمی باشیم که مردم نتوانند تعداد قهرمانی‌هایی که به دست آورده‌ایم را به‌خاطر بسپارند. اگر کسی بخواهد قهرمانی‌های لیورپول در لیگ برتر را به یاد بیاورد، مردم از خودشان بپرسند «چه سالی بود؟ نوزدهمی بود؟ یا بیست‌ویکمی؟» می‌خواهیم مردم در مورد تعداد جام‌هایی که برنده شده‌ایم سردرگم شوند. نمی‌خواهیم به‌عنوان تیمی که یک رقابت بر سر قهرمانی را به منچسترسیتی باخت، به یاد آورده شویم. نمی‌خواهیم تیمی باشیم که تقریباً نزدیک به کسب قهرمانی بود. می‌خواهیم تیمی باشیم که قهرمان شد.»

انگیزه گرفتن از خاطره بد
ترنت الکساندر آرنولد نماینده خوبی برای نسل جدید لیورپول است. بسیاری از جمله مربی او، یورگن کلوپ، ترنت را بهترین دفاع راست جهان می‌دانند، اما او بدون غرور در این‌باره صحبت می‌کند. ترنت بیش از هر بازیکن دیگر لیورپول در جامعه حضور دارد. پسری است که به اهمیت رفتار و ادب اعتقاد دارد. اگر سایرین چیزی درباره آرنولد بگویند درباره مقاومت اوست. کسی که از مشکلات به‌عنوان تجربه و یادگیری استفاده می‌کند. در این مورد می‌گوید: «اگر مردم از من انتقاد کنند، اطمینان حاصل می‌کنم که این اتفاق دوباره رخ نخواهد داد. از این‌ها یاد می‌گیرم. اگر شما انتقاد را دوست ندارید پس چرا اجازه می‌دهید دوباره این اتفاق بیفتد.» برون‌گرایی درباره اینکه لیورپول قهرمانی را در رقابت با سیتی از دست داد، ساده است. آرنولد ادامه می‌دهد: «وقتی چنین اتفاقی رخ می‌دهد و خیلی نزدیک به پیروزی در چیزی هستید، می‌توانید یکی از این دو راه را طی کنید؛ یا اینکه می‌توانید خاطرت بد را رها کنید یا از آن‌ها به‌عنوان انگیزه استفاده کنید. بهترین مثال اتفاقی است که در فینال لیگ قهرمانان اروپا در سال ۲۰۱۸ افتاد. وقتی برابر رئال باختیم و سپس چیزی که فصل قبل رخ داد. ما در کیف آموختیم و فصل گذشته آن را استفاده کردیم تا به ما کمک کرد بازی‌های خاصی انجام دهیم و نتیجه بگیریم. ما از مادرید و اینکه چگونه آن‌ها بازی را بردند، یاد گرفتیم. مطمئن هستم چیز‌هایی که از چگونگی پیروزی سیتی در فصل قبل یاد گرفتیم هم به کمک‌مان خواهد آمد. آن‌ها نشان دادند چگونه برنده می‌شوند. سیتی بی‌رحم بود. از دست دادن قهرمانی بدترین احساسی بود که در فوتبال حس کرده بودیم. نزدیک شدن به چیزی. آن‌قدر نزدیک شوید که احساس کنید چیز جدیدی ساخته‌اید و می‌خواهید این غرور را با خانواده‌تان تقسیم کنید.»

همه جام‌ها، نه فقط لیگ برتر
لیورپول وابستگی خاصی به جام‌های اروپایی دارد، اما این بخشی از موفقیت‌شان در فصل گذشته است. حالا یک مورد کلی وجود دارد که قهرمانی در لیگ برتر برای نخستین مرتبه است، چیزی که هواداران‌شان بیش از همیشه آن را آرزو می‌کنند. آرنولد در این‌باره هم بیان می‌کند: «از نظر تاریخی، روش فکر کردن این‌گونه بود که اگر تعهد دیگری نداشتید موفقیت در لیگ آسان بود، اما این تغییر کرده، اگر به شهر نگاه کنید آن‌ها همه فشار می‌آورند. می‌خواهند در هر مسابقه برنده شوند و این کاری است که می‌خواهیم انجام دهیم. شما نمی‌توانید یک جایزه را کنار بگذارید و دنبال دیگری بروید. چرا برای هر دو نمی‌روید؟ ما در ترکیب‌مان به کیفیت لازم رسیده‌ایم. می‌خواهیم همه‌چیز را ببریم. می‌خواهیم در این‌باره خودخواه باشیم. نمی‌خواهیم به تیم‌های دیگر مسیری آسان برای قهرمانی را نشان دهیم. می‌خواهیم در همه جبهه‌ها مسلط باشیم و تا فینال برویم. در هر فصل ما باید ماه می‌به ومبلی برویم (برای فینال جام‌حذفی) و باید در کورس قهرمانی باشیم. هوادار بودن این است که بدانی هوادار چگونه فکر می‌کند. می‌دانیم آن‌ها رؤیای قهرمانی لیورپول در لیگ را دارند، قهرمانی برای اولین مرتبه در لیگ برتر، اما ما به‌عنوان بازیکن می‌خواهیم همه‌چیز را برنده شویم. دانستن اینکه هواداران قهرمانی لیگ را بیش از دیگر جام‌ها دوست دارند باعث می‌شود ما قهرمانی آن را بیشتر بخواهیم.»

آرنولد: می‌خواهیم تعداد جام‌های‌مان مردم را سردرگم کند

الگویی برای جوانان
الکساندر آرنولد شاید جوان‌ترین بازیکن لیورپول باشد که فینال لیگ قهرمانان اروپا را تجربه کرده، اما دیگر یک پسربچه نیست. برای اینکه او تبدیل به مردی فروتن شده و می‌پذیرد با چه مسئولیت‌هایی باید روبه‌رو شود. در این باره می‌گوید: «می‌خواهم فردی باشم که وقتی یک بازیکن جوان به خانه می‌رود به مادرش بگوید می‌خواهد مثل من باشد. می‌فهمم که الگوی بازیکنان جوان هستم. می‌خواهم الگویی باشم که به بازیکنان جوان انگیزه می‌دهد، همان‌طور که جرارد و کرگر به من انگیزه دادند. می‌خواهم کسی باشم که انگیزه می‌دهد در مدرسه و تمرین سخت کار کنند و خودشان را تحت فشار قرار دهند. بدانند هر کاری با تلاش و فداکاری انجام می‌شود.»

گلزنی بیشتر
آرنولد هنوز هم تشنه یادگیری است و می‌داند هنوز راه برای پیشرفت دارد. کرگر اخیراً گفته او باید بیشتر به گلزنی تیم کمک کند و این چیزی است که مدافع جوان لیورپول می‌پذیرد. درباره این حرف کرگر هم می‌گوید: «بیشتر گل زدن چیزی است که می‌خواهم آن را بهبود ببخشم. در فوتبال مدرن، مدافع کناری نیاز دارد خیلی هجومی باشد و چیز‌های زیادی در کناره‌ها از خودش ارائه کند. می‌تواند خلق موقعیت باشد یا پاس‌گل، پاس مناسب یا حتی ارسال. چرا جلوتر نرود و برای کمک به تیم ۴ یا ۵ گل نزند؟» آرنولد درباره بازیکن‌هایی که در پست خودش از آن‌ها الگوبرداری می‌کرده هم می‌گوید: «وقتی از مدافعان کناری در حال یادگیری بودم، همیشه به فیلیپ لام و دنی آلوس نگاه می‌کردم. برای من آلوس جالب‌تر بود، چراکه او بازیکنی تهاجمی بود و در کار‌های دفاعی هم محکم عمل می‌کرد، اما خوب بودن در کار تهاجمی مثل یک وینگر خواهد بود. آنالیزور‌های ما بهترین کار‌های آلوس را برای یادگیری من نشان می‌دادند. من بیشتر به دفاع و حمله همزمان فکر کردم. از اینکه تهاجمی باشم لذت می‌برم، اما می‌دانم انجام وظایف دفاعی مهم‌تر است.»

آرنولد: می‌خواهیم تعداد جام‌های‌مان مردم را سردرگم کند

ادامه پیشرفت
ترنت الکساندر آرنولد در ادامه ضمن تأکید بر اینکه هنوز در حال یادگیری است، می‌گوید: «من پسری خجالتی بودم که واقعاً زیاد صحبت نمی‌کردم. حالا می‌روم و دوستانم و هم‌تیمی‌هایم را سرگرم می‌کنم. در مورد خیلی چیز‌ها صحبت می‌کنیم، از بازی و اینکه زندگی روزمره چطور است. احساس می‌کنم در تیم کمی نقش پررنگ‌تری دارم و سعی می‌کنم این مسئله را بپذیرم. همچنین از بازیکنان بزرگ‌تر که حرفه‌ای‌تر هستم یاد بگیرم و سعی کنم به آنچه آن‌ها هستند تبدیل شوم.» ترنت در پایان هم بیان می‌کند: «همیشه جایی برای پیشرفت و فضای یادگیری و تکامل وجود دارد. شما نمی‌توانید یک ذهن بسته داشته باشید و بگوید «این حد من است»، چراکه در این صورت در همان حد باقی خواهید ماند. اگر به خودتان بگویید می‌توانید یاد بگیرید، پس حدی وجود نخواهد داشت.»

بیشتر بخوانید: یادداشت الکساندر آرنولد درباره رویای کودکی‌اش؛ لیـورپـول، لیـورپـول و لیـورپـول!

منبع خبر: خبر ورزشی

آخرین اخبار ورزشی را در سایت خبری-تحلیلی رسانه ۷ بخوانید.

دسته‌ها
اخبار ورزشی

آبی‌های لندن هم برابر لیورپولِ صدرنشین تسلیم شدند

پایگاه خبری – تحلیلی رسانه ۷:

آبی‌های لندن هم برابر لیورپولِ صدرنشین تسلیم شدندبه گزارش رسانه ۷، حساس‌ترین بازی هفته ششم لیگ برتر انگلیس در استمفوردبریجِ لندن برگزار شد، جایی که چلسی به مصاف لیورپول رفت و در نهایت به صدرنشین ۲ بر یک باخت.

لیورپول مزد برتری‌اش را در دقیقه ۱۴ گرفت، زمانی که صلاح ضربه ایستگاهی را برای آرنولد کاشت و مدافع جوان لیورپول هم به زیبایی آن را به گوشه دروازه کپا فرستاد.

لیگ برتر انگلیس؛ چلسی صفر - لیورپول 2

اما چلسی هم دست‌وپا بسته نبود و پس از اینکه آبراهام تک‌به‌تک را خراب کرد توسط آسپلیکوئتا به گل رسیدند که این گل توسط VAR رد شد. چیزی از این تصمیم داور نگذشته بود که ارسال رابرتسون را فیرمینو در دقیقه ۳۰ به زیبایی تبدیل به گل دوم لیورپول کرد.

لیگ برتر انگلیس؛ چلسی صفر - لیورپول 2

اما چلسی در دقیقه ۷۱ سرانجام به گل رسید. حرکت عالی کانته و شوت تماشایی‌اش به گوشه دروازه آدریان رفت تا آبی‌ها امیدوار باشند از باخت فرار کنند.

اما شاگردان لمپارد هرچه تلاش کردند موفق به جبران باخت نشدند و در نهایت بازی ۲ بر یک به سود لیورپول تمام شد. یورگن کلوپ هم تبدیل به نخستین مربی‌اش شد که سه مرتبه در لیگ برتر در استمفوردبریج پیروز می‌شود.

لیورپول ۱۸ امتیازی شد و فاصله ۵ امتیازی با سیتی را حفظ کرد. چلسی هم با ۸ امتیاز تیم یازدهم جدول است.

منبع خبر: خبر ورزشی

آخرین اخبار ورزشی را در سایت خبری-تحلیلی رسانه ۷ بخوانید.

دسته‌ها
اخبار ورزشی

یادداشت الکساندر آرنولد درباره رویای کودکی‌اش؛ لیـورپـول، لیـورپـول و لیـورپـول!

پایگاه خبری – تحلیلی رسانه ۷:

لیورپول، لیورپول و لیورپول!رسانه ۷/ شهراد باغستانی؛ یکی دیگر از ورزشکارانی که برای سایت Player’s Tribune یادداشتی درباره چالش‌های دوران بازی‌اش نوشته، ترنت الکساندر آرنولد مدافع جوان لیورپول است. بازیکن اهل بندر لیورپول که آرزوی پوشیدن پیراهن تیم محبوبش را داشت و به این افتخار رسید. حتی در کوتاه‌مدت قهرمان لیگ قهرمانان اروپا هم شد. بخش‌هایی از یادداشتی که آرنولد نوشته را در ادامه می‌خوانید.

رژه قهرمانی در شهر خودم‌
می‌دانید که می‌گویند وقتی منتظر یک اتوبوس باشید به یک‌باره دو اتوبوس همزمان از راه می‌رسند؟ این ممکن است برای خیلی از مردم درست باشد، اما برای من این‌گونه نبود. من باید ۱۴ سال منتظر اتوبوس دوم می‌ماندم و سرانجام آمد تا من درست در آن قرار بگیرم. واقعاً دیوانه‌کننده بود که وقتی این کار را انجام دادم یک مدال قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا بر گردنم انداخته شد و با بزرگ‌ترین جامی که باشگاه برده در خیابان‌های لیورپول رژه قهرمانی رفتم، جایی‌که بزرگ شده‌ام. من عاشق خواندن هستم، اما مطمئن نیستم تا به حال کلماتی را پیدا کرده باشم که به توصیف احساسم در بالای اتوبوس قهرمانی بپردازد. این اولین باری نبود که رژه قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا را در زادگاهم می‌دیدم. سال ۲۰۰۵ من جلوی خانه‌مان منتظر بودم برای یک چیز ابدی و برای رسیدن اتوبوس. در نهایت چیزی را از پشت‌سرم احساس کردم وقتی یکی فریاد زد «دارد می‌آید!» همهمه باورنکردنی شنیدم وقتی استیون جرارد و بقیه بازیکنان با جام رد شدند، چیزی که باشگاه ما را تعریف می‌کند.

لیورپول، لیورپول و لیورپول!

همیشه لیورپول، لیورپول و لیورپول!
در آن زمان فقط ۶ ساله بودم، اما آنقدر بزرگ بودم که بدانم وقتی بزرگ شدم چه چیزی می‌خواهم. می‌خواستم بازیکن لیورپول باشم و در یکی از آن اتوبوس‌ها قرار بگیرم. در این‌باره هیچ چیز منحصربه‌فردی وجود ندارد. بیشتر بچه‌های مدرسه همین را می‌خواستند. اکثر بچه‌های شهر هم همین‌طور. در مورد من این احساس مثل یک بیماری بود، اما نوع خوبی از بیماری. نمی‌دانم در آن مرحله به آن چه چیزی گفته می‌شود، اما من چیزی در رگ‌های خودم داشتم. من فقط… وسواس داشتم. همیشه در مورد جاه‌طلبی‌هایم جدی بوده‌ام و انگیزه هرگز دور از من نبوده است. من با مادر، پدر و دو برادرم تایلر و مارسال در یک خانه سه‌خوابه درست در نزدیکی ملوود مجموعه تمرینی باشگاه بزرگ شدم. در آن زمان من و برادرانم کمی روی اعصاب یکدیگر می‌رفتیم، اما همیشه روی یک چیز اتفاق نظر داشتیم؛ باشگاه لیورپول. ما روزانه خیلی به قهرمان‌های‌مان نزدیک بودیم. روی سطل‌ها می‌ایستادیم تا از بالای فنس‌ها زمین تمرین را ببینیم. صادقانه بگویم، ما سرگرمی دیگری نداشتیم. بد است که بگویم، اما واقعیت همین است. ما ۲۴ ساعت و هر هفته غرق در لیورپول بودیم. مادرم قانونی تعیین کرده بود که می‌توانستیم هرجا می‌خواهیم برویم، تا جایی‌که او بتواند ما را ببیند. بنابراین گزینه ما حیات روبه‌روی خانه یا پارک نزدیک خانه بود، اما برخی اوقات هم باید چشم از ما برمی‌داشت، چراکه می‌خواستیم با توپی ساخته شده از جوراب‌ها بازی کنیم. ما واقعاً او را دیوانه می‌کردیم. تصور کنید او می‌خواست شام درست کند و ۳ بچه با پیراهن لیورپول در گوشه و کنار خانه و آشپزخانه می‌چرخند. همیشه فوتبال، فوتبال و فوتبال. لیورپول، لیورپول و لیورپول. وقتی بچه بودم یادم می‌آید در شهر با ماشین می‌گشتیم که آنفیلد را می‌دیدم. بار‌ها و بار‌ها به آن ساختمان نمادین خیره شدم و فکر می‌کردم داخل آن چیست؟ می‌دانید، کمی اسرارآمیز بود.

لیورپول، لیورپول و لیورپول!

اولین‌بار در آنفیلد
آوریل ۲۰۰۵ مادرم برای من و برادر بزرگ‌ترم تایلر بلیت یک‌چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا را گرفت. دیدار رفت برابر یوونتوس. بوفون، کاناوارو، ندود، ایبرا. خیلی ستاره بودند. حریف باورنکردنی بود. شب‌های اروپایی آنفیلد متفاوت است. شما فقط تلاش می‌کنید صبح همه‌چیز را به یاد داشته باشید. انرژی زیادی از KOP می‌آمد، اما لحظه‌ای که همیشه ذهنم را درگیر کرده بود زمانی بود که توپ‌جمع‌کن‌ها به سمت دایره مرکز زمین رفتند. نزدیک ۲۰ نفر بودند در حالی‌که پرچم‌های قرمز بزرگی در دست داشتند. سپس سرود لیگ قهرمانان اروپا پخش شد. معمولاً من و تایلر وقتی این لحظه را از تلویزیون می‌دیدیم صحبت کردن را متوقف نمی‌کردیم، اما این مرتبه سکوت مرگباری برقرار شده بود. پس از آن KOP شروع کرد به خواندن سرود «تو هرگز تنها قدم نخواهی زد» و قدرت آن لحظه… به معنای واقعی عاشق آن شدم. می‌دانستم چه کاری می‌خواهم در زندگی‌ام انجام دهم. آن شب نمی‌توانستم بخوابم. چند ماه بعد قرمز‌ها دوباره قهرمان اروپا شدند. من با خانواده‌ام آن بازی را دیدم. حتی با اینکه ۶ ساله بودم می‌دانستم معنی آن شب در استانبول چیست. چند روز بعد از آن می‌توانستید فقط در شهر قدم بزنید و با دیدن مردم متوجه شوید چه تأثیری روی جامعه داشته است. می‌دانستیم رژه قهرمانی در حال آمدن است و البته من و برادرانم دوست داشتیم بخشی از آن باشیم. نکته بامزه این است که مجبور نبودیم قوانین مادرم را بشکنیم. اتوبوس لیورپول درست از خیابان ما رد می‌شد. با لباس‌های لیورپول در حیاط جلویی ایستادیم و قهرمانان‌مان را با جام قهرمانی تماشا کردیم در حالی‌که از اتوبوس آویزان بودند. تقریباً می‌توانستیم آن را لمس کنیم.

فوتبال و شطرنج
شما نمی‌توانید چنین روزی را تجربه کنید و نخواهید که فوتبالیست شوید. برای برادرانم هم چنین بود. ما رؤیای یکسانی داشتیم. در آن زمان من جزئی از بخش جوانان لیورپول بودم. برای هر بچه ۶ یا ۷ ساله‌ای بیرون از زمین این‌طور است که سعی کند رؤیاهایش را دنبال کند، حتی اگر درباره همه‌چیز درست نداند. گروه پشتیبانی وجود دارد و برای من هم فرقی نمی‌کرد. خنده‌دار است که من و برادرانم آنقدر رقابت را دوست داشتیم که حتی وقتی باران می‌آمد هم درگیر بازی کردن می‌شدیم. برای همین مادرم یک روز به پدرم گفت به ما شطرنج‌بازی کردن را یاد بدهد. این اتفاق درخشانی بود، چراکه شطرنج به همان رقابت و استراتژی فوتبال احتیاج دارد.

لیورپول، لیورپول و لیورپول!

فداکاری برادران و خانواده
مهم‌ترین چیز این بود که من و برادرانم می‌توانستیم همه‌چیز را با هم انجام دهیم. آن‌ها فقط برادران من نبودند، بهترین دوستانم بودند. وقتی کمی بزرگ‌تر شدم و از طریق آکادمی لیورپول بالاتر رفتم، تایلر و مارسل با کمال میل رؤیای خودشان را برای من فدا کردند. فکر کنم شاید همه ما فهمیدیم که فوتبالیست حرفه‌ای شدن برای من واقع‌بینانه‌تر است. والدینم هم همین کار را کردند. آخر هفته‌ها بود که مادرم نمی‌توانست برای دیدن مسابقات برادرانم را ببرد، برای اینکه من باید سر ساعت مقرر در آکادمی می‌بودم. تا امروز من از هر دوی آن‌ها بسیار ممنونم. هر قدمی که برداشته‌ام، هر بازی که انجام دادم، هر تجربه‌ای که داشته‌ام، دلیل آن جایی است که از آن آمده‌ام.

استیون جرارد
یکی از تجربه‌های باورنکردنی‌ام در ۱۶ سالگی اتفاق افتاد. وقتی استیون جرارد به تمرین تیم‌های پایه می‌آمد تا در برخی تمرینات کمک کند. نیازی نیست به شما بگویم که استیوی چه معنایی برای بچه‌هایی در سن ما دارد. واقعاً یک رؤیا بود. با او زیاد صحبت نکردم، چراکه صادقانه بگویم همه ما عصبی بودیم. از نزدیک او را تماشا می‌کردیم و سعی می‌کردم همه‌چیز را به‌خاطر بسپارم.

لیورپول، لیورپول و لیورپول!

هنوز بچه هستم
چند سال بعد کارم را در تیم اول باشگاه شروع کردم. بازی‌های زیادی انجام نداده بودم. هر از گاهی می‌توانستم به شهر بروم، اما نه آن‌طور که فکر کنید. یک روز بعدازظهر که مرخصی داشتم در مرکز شهر یک بچه را دیدم که پیراهن لیورپول برتن دارد. حدوداً ۱۰ سال سن داشت. برگشت و من دیدم شماره ۶۶ را پوشیده بود. الکساندر آرنولد در پشتش. درست مثل وقتی که من در آنفیلد بازی می‌کردم. من برای ۱۲ سال بازیکن لیورپول بودم. جرارد را دیدم. کار‌هایی که می‌خواستم انجام دادم، اما دیدن آن بچه با لباس من… نمی‌توانم توصیف کنم چه معنایی برایم داشت. می‌دانم که مردم دوست دارند بگویند «من آن بچه بودم» و من هنوز آن بچه هستم. وقتی به خانه برگشتم آن اتفاق را به پدر و مادرم گفتم. نیازی نبود به آن‌ها زنگ بزنم و بگویم. فقط می‌توانستم قبل از خواب بگویم! حتی هنوز وقتی یک جوان را می‌بینم که شماره ۶۶ پوشیده برایم همان معنی را دارد. هر کسی پیراهن لیورپول پوشیده باشد به او مدیون هستم. چون من یکی از آن‌ها هستم. ما خانواده هستیم.

منبع خبر: خبر ورزشی

آخرین اخبار روز ایران و جهان را در سایت خبری-تحلیلی رسانه ۷ بخوانید.

دسته‌ها
اخبار ورزشی

ویدیو| کلوپ: گل‌به‌خودی؟ شوخی می‌کنید؟!

پایگاه خبری – تحلیلی رسانه ۷:

به گزارش رسانه ۷، لیورپول با ۳ گل برنلی را در هفته چهارم لیگ برتر انگلیس برد، در حالی که گل نخست را ترنت الکساندر آرنولد با ارسالش مستقیم وارد دروازه کرد.

البته این توپ پس از برخورد به کریس وود مدافع برنلی به گوشه دروازه نیک پوپ رفت تا گل به نام او ثبت شود، اتفاقی که کلوپ را متعجب کرد.

یورگن کلوپ پس از اینکه خبرنگار «اسکای‌اسپورس» به او گفت: «فکر می‌کنم او کمی ناامید شود از اینکه بفهمد آن گل، گل‌به‌خودی بوده است.» با تعجب پاسخ داد: «شوخی می‌کنید؟» و چهره‌اش را درهم کشید. خبرنگار هم ادامه داد: «این تصمیم من نبود، اما آن چیزی تصمیمی بود که گرفته‌اند، مسئولان لیگ برتر.» و در ادامه هم گفت: «من حالا خرابش کردم.» کلوپ هم می‌گوید: «چطور ممکن است؟!»

منبع خبر: خبر ورزشی

آخرین اخبار روز ایران و جهان را در سایت خبری-تحلیلی رسانه ۷ بخوانید.