برچسب: کوپا آمریکا

به گزارش وبسایت نود، برنده عنوان بهترین بازیکن فصل جزیره و فاتح لیگ قهرمانان، شایسته کسب عنوان بهترین بازیکن جهان است؟

مرد هلندی بعد از فصل فوق‌العاده‌ای که در لیورپول پشت سر گذاشت، حالا یکی از بخت‌های مسلم بردن توپ طلا محسوب می شود، اما او چقدر شانس برای بردن این عنوان ارزشمند دارد؟

تا همین یک سال پیش، توپ طلا در انحصار دو نفر بود، دو بازیکنی که گویی متعلق به این سیاره نیستند. مسی و رونالدو هر سال یکدیگر را به چالش می کشیدند (برای مثال، مسی در سال ۲۰۱۲، به تنهایی ۹۱ گل به ثمر رساند و در سال ۲۰۱۰، ۶۰ گل به ثمر رساند. رونالدو نیز در سال ۲۰۱۳، ۶۶ گل زد.) و بین سالهای ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۷ ده عنوان را بین هم تقسیم کردند. هر یک پنج بار برنده توپ طلا شدند. اما سال قبل مودریچ بود که این انحصار را از دو ستاره فوتبال جهان گرفت. بعد از قهرمانی در لیگ قهرمانان و رسیدن به فینال جام جهانی، او برنده عنوان بهترین بازیکن جهان شد.

پیش از انحصار مسی و رونالدو، کاکا آخرین بازیکنی بود که این عنوان را کسب کرد. که البته او هم یک بازیکن هجومی و گلزن به حساب می آمد. از آخرین باری که یک مدافع این عنوان را تصاحب کرده است، ۱۳ سال می گذرد. کاناوارو در سال ۲۰۰۶ بعد از فتح جام جهانی با ایتالیا، بهترین بازیکن جهان لقب گرفت. بعد از آن تاریخ، فقط چهار بازیکن توپ طلا را برده اند: مودریچ، رونالدو، مسی و کاکا.

بنابراین از این منظر، رسیدن عنوان بهترین بازیکن جهان به یک مدافع، اتفاقی معمول به حساب نمی آید. اما آیا فن دایک می تواند بعد از کاناوارو مدافع دیگری باشد که این عنوان را می برد؟

مدافع هلندی بعد از انتقال رکوردشکن به لیورپول با مبلغ ۷۵ میلیون پوند، اوضاع خط دفاع لیورپول را سروسامان بخشید و بدل به نقطه اتکایی در تیم کلوپ شد. تنها شش ماه بعد از حضور او، لیورپول به فینال لیگ قهرمانان رسید که شاهکار کاریوس مانع از قهرمانی آنان شد. در فصل گذشته لیگ برتر، تیم لیورپول با رهبری او در خط دفاع تنها ۲۲ گل خورد و فقط یک قدم تا قهرمانی فاصله داشت.

فن دایک در تمام بازی های لیورپول در لیگ برتر به میدان رفت و جالب تر اینکه در ۶۴ بازی قبلی که با پیراهن این تیم به میدان رفته است، از هیچ بازیکنی دریبل نخورده است. فصل قبل او تنها بازیکن در میان پنج لیگ معتبر اروپا (با زمان بازی بیش از ۱۰۰۰ دقیقه) بود که از هیچ بازیکن رقیب دریبل نخورد. همچنین او در ترکیب خط دفاعی ای حضور داشت که با ثبت ۲۰ کلین شیت یک رکورد در بین پنج لیگ معتبر اروپا ثبت کرد. هر چهار مدافع با بیشترین کلین شیت در لیگ های معتبر اروپایی، عضو منچسترسیتی یا لیورپول بودند.

همچنین مدافع هلندی بیش از هر بازیکن دیگری در خط دفاع، دوئل موفق به نام خود ثبت کرد. ۲۴۵ دوئل موفق از ۳۲۱ تلاش. در نبردهای هوایی نیز رتبه پنجم را به خود اختصاص داد.

احتمالاً بزرگترین ناامیدی فن دایک در فصل قبل، ناکامی در فینال لیگ ملت های اروپا بود. او در مقابل یاران رونالدو مغلوب شد و دستش از رسیدن به جامی دیگر کوتاه ماند. این در شرایطی بود که آلیسون هم تیمی وی در لیورپول، توانست در شرایطی مشابه یک قهرمانی دیگر را در عرصه ملی تصاحب کند. او با برزیل قهرمان کوپا آمریکا شد.

آلیسون که خود یکی از بخت های کسب عنوان توپ طلا است، در پایان فصل، ۹ بازی پیاپی دروازه اش را بسته نگاه داشته است. شروع از بازی مقابل بارسلونا در مسابقه دور برگشت نیمه نهایی لیگ قهرمانان تا فینال کوپا آمریکا. که بالاخره از روی نقطه پنالتی گل خورد.

آلیسون هم مانند فن دایک، خیلی سریع بعد از حضورش در آنفیلد اثرگذاری خود را نشان داد. او فصل گذشته ۲۱ کلین شیت داشت که بیش از هر دروازه بان دیگری در بین پنج لیگ معتبر اروپا بود. همچنین او در فصل قبل به طور میانگین هر ۱۵۵٫۵ دقیقه یک گل خورد که این نیز بهترین آمار در نوع خود است. اما کسب توپ طلا توسط دروازه بانان نیز اتفاق معمولی نیست. تنها یک بار این اتفاق رقم خورده است: سال ۱۹۶۳ که لف یاشین توپ طلا را برد.

دو هم تیمی دیگر فن دایک، صلاح و مانه نیز در عرصه ملی در تابستان ۲۰۱۹ به میدان رفتند. صلاح اگرچه در تیم میزبان جام حضور داشت ولی حذفی زودهنگام را تجربه کرد. مانه نیز با سنگال تا فینال پیش رفت، اما در مسابقه نهایی مقابل الجزایر طعم تلخ شکست را چشید.

از مظونین همیشگی چه خبر ؟

رونالدو و مسی مثل همیشه باز هم جزو نامزدهای اصلی برای فتح این عنوان معتبر به حساب می آیند. اگر فقط معیار گلزنی بود، نمی شد به راحتی از نام مسی گذشت. لیونل مسی فصل گذشته در ۵۰ بازی، ۵۱ گل برای بارسلونا به ثمر رساند. هر ۷۸ دقیقه یک گل. او فصل گذشته کفش طلای لیگ قهرمانان را بدست اورد و با بارسا در لالیگا قهرمان شد.

اما فصل برای مسی با تلخی به پایان رسید. شکست ۴-۰ در لیگ قهرمانان در نیمه نهایی و حدف از این جام بعد از برد ۳-۰ در دیدار رفت، اتفاق تلخی بود. باخت در فینال جام حذفی اسپانیا و سپس ناکامی دیگر در تیم ملی. او و تیم ملی آرژانتین در نیمه نهایی مقابل برزیل زانو زدند.

رونالدوی ۳۴ ساله، فصل گذشته اولین سال حضورش را در یوونتوس سپری کرد و بدترین آمار گلزنی وی از سال ۲۰۰۹ رقم خورد. در تمام هشت فصل قبل، او همیشه از مرز ۴۰ گل عبور کرده بود ولی فصل قبل فقط ۲۸ گل به ثمر رساند. با وجود ناکامی در بدست آوردن کفش طلای اروپا، رونالدو دو عنوان مهم بدست آورد. قهرمانی در سری آ و فتح لیگ ملت های اروپا با تیم ملی پرتغال.

به جز این اسامی، نام های دیگری را هم می توان ذکر کرد که البته از شانس بسیار اندکی برخوردارند. بازیکنانی مثل تادیچ، محرز، استرلینگ، لوریس و حتی دی لیخت. اما هیچ یک نتوانستند در فصل قبل از نظر عملکرد فردی یا فتح عناوین تیمی، به گردپای شش نفری که اشاره شد، برسند. بنابراین خیلی بعید است نامی جز فن‌دایک، آلیسون، صلاح، مانه، رونالدو و یا مسی این عنوان را تصاحب کند.

 

۱۸۷۸

 وبسایت برزیلی گلوبو اسپورت به یادآوری برخی از این اتفاقات عجیب پرداخته که در ادامه آنها را مرور می‌کنیم.

آرژانتین یک تماشاچی را از روی سکوها فرا می‌خواند

در اولین دوره کوپا آمریکا آرژانتین به دلیل اینکه یکی از بازیکنانش تیم را ترک کرده بود با خطر حذف از رقابتها مواجه بود. در آن روزها فوتبال در آمریکای جنوبی ورزشی آماتوری بود و تیمها بازیکن ذخیره نداشتند. برای همین لحظاتی پیش از شروع بازی آرژانتین مقابل برزیل، آرژانتینی‌ها برای اینکه از حذف شدن‌شان از رقابتها جلوگیری کنند یکی از هواداران خود را از سکوها فراخوانده و در بازی از او استفاده می‌کنند. لاگونا، این تماشاچی خوش‌بخت نه تنها برای آرژانتین بازی می‌کند بلکه در جریان تساوی ۱-۱ دو تیم برای آلبی‌سلسته گلزنی هم می‌کند.

چهار پنالتی از دست رفته در یک بازی

در کوپا آمه‌ریکای ۱۹۹۹ در جریان دیدار آرژانتین و کلمبیا در مرحله گروهی در جریان بازی چهار پنالتی از سوی دو تیم از دست رفته و به گل تبدیل نمی‌شود. از این تعداد یک پنالتی برای آرژانتین هدف رفته ولی سه پنالتی برای کلمبیا از دست می‌رود. جالب اینجا است که هر سه پنالتی کلمبیا توسط مارتین پالرمو از دست می‌رود. جالب اینجا است که با این وجود کلمبیا موفق می‌شود آرژانتین را با نتیجه ۳-۰ شکست دهد.

برخورد بروس ویلیس برزیلی با لیونل مسی

در فینال کوپا آمه‌ریکای ۲۰۱۶ که در صدمین سالگرد این رقابتها برگزار می‌شد برخورد عجیب و غریب داور برزیلی بازی با لیونل مسی به یکی از صحنه‌های به یاد ماندنی تاریخ این رقابتها تبدیل شد. رسانه‌های آمریکای جنوبی که چهره داور این مسابقه را به بروس ویلیس تشبیه می‌کردند تا مدتها در حال شوخی با نخوه برخورد او به لیونل مسی و به زمین افتادن عجیب و غریبش بودند.

دوره‌ای که تکلیف قهرمان رقابتها بعد از ۱۵۰ دقیقه مشخص شد

در سال ۱۹۱۹ فینال رقابتهای کوپا آمه‌ریکا بین برزیل و اروگوئه در وقت قانونی با تساوی بدون گل به پایان رسید و در پایان تصمیم بر این شد که بازی دو تیم تکرار شود. از بخت خوب برزیل پنج دقیقه بعد از دومین نیمه تکراری بازی دو تیم، گل برتری تیم برزیل به ثمر رسید و هر دو تیم تا پایان بازی عملا در زمین راه رفتند تا سوت پایان بازی به صدا درآید و جام قهرمانی به برزیل داده شود.

کوپا آمه‌ریکایی که شاهد حضور مارادونا با پیراهن شماره شش بود

دیگو مارادونا در کوپا آمه‌ریکای ۱۹۷۹ هنوز به ستاره درخشانی که سالها بعد از او سراغ داریم تبدیل نشده بود و یک بازیکن آرژانتینی بی نام و نشان بود که در آمریکای جنوبی از او به عنوان دیگو یاد می‌کردند. مارادونا در این تورنمنت با پیراهن شماره ۶ بازی می‌کرد.  مارادونا در دو بازی مقابل برزیل و بولیوی با این پیراهن با میدان رفت ولی در ادامه رقابتها دیگر در ترکیب آرژانتین حضور نداشت چرا که برای شرکت در جام جهانی زیر ۲۰سال، از تیم حاضر در کوپا جدا شده بود و در آن رقابتها با پیراهن شماره ۱۰ به میدان رفت.